24 Eylül 2012 Pazartesi

Öfkelenince Neden Bağırırız?


Hintli Bir Ermiş Öğrencileri İle Gezinirken Ganj Nehri Kenarında BirBirlerine  Öfke İçinde Bağıran Bir Aile Görmüş. 
Öğrencilerine Dönüp “İnsanlar Neden BirBirlerine Öfke ile Bağırırlar?” diye  Sormuş. Öğrencilerden Biri “Çünkü Sükûnetimizi Kaybederiz” deyince  Ermiş “Ama Öfkelendiğimiz İnsan YanıBaşımızdayken Neden bağırırız? O  Kişiye Söylemek İstediklerimizi Daha Alçak Bir Ses Tonu İle de  AktaraBilecekken Niye Bağırırız?” diye Tekrar Sormuş.

Öğrencilerden Ses Çıkmayınca Anlatmaya Başlamış: “İki İnsan BirBirine  Öfkelendiği Zaman, Kalpleri BirBirinden Uzaklaşır. Bu Uzak Mesafeden  BirBirlerinin Kalplerine Seslerini Duyurabilmek İçin Bağırmak Zorunda Kalırlar.  Ne Kadar Çok Öfkelenirlerse, Arada Açılan Mesafeyi KapataBilmek İçin O Kadar Çok Bağırmaları Gerekir.”

“Peki, İki İnsan BirBirini Sevdiğinde Ne Olur? BirBirlerine Bağırmak Yerine  Sakince Konuşurlar, Çünkü Kalpleri Birbirine Yakındır, Arada Mesafe Ya Yoktur Ya da Çok Azdır. Peki, İki İnsan BirBirini Daha da Fazla Severse Ne Olur? Artık  Kkonuşmazlar, Sadece Fısıldaşırlar Çünkü Kalpleri BirBirlerine Daha da  Yakınlaşmıştır. Artık Bir Süre Sonra Konuşmalarına Bile Gerek Kalmaz, Sadece  BirBirlerine Bakmaları Yeterli Olur. İşte BirBirini Gerçek Anlamda Seven İki  İnsanın Yakınlığı Böyle BirŞeydir.”

Daha Sonra Ermiş Öğrencilerine Bakarak Şöyle Devam Etmiş: “Bu Nedenle  Tartıştığınız Zaman Kalplerinizin Arasına Mesafe Girmesine İzin Vermeyin.  Aranıza Mesafe Koyacak Sözcüklerden Uzak Durun. Aksi Takdirde Mesafenin Arttığı Öyle BirGün Gelir ki, Geriye Dönüp BirBirinize Yakınlaşacak Yolu  BulamayaBilirsiniz.”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder