Memleket Seninle Gurur Duyuyor

Dağda Özgürce Yaşayan Bir İnek, Bir Beygir, Bir Eşek, Dağılıp İnsanların Arasına Karışarak Ne Yaptıklarını Öğrenmeye ve Beş Yıl Sonra Buluşmaya Karar Verirler. Her Biri Başka Yöne Yola Çıkarlar.

Beş Yıl Sonra Buluşma Yerine Önce İnek ile Beygir Gelir. 

İkisi de Perişan Bir Halde, Zayıflamış, Dişleri Dökülmüş, Kamburları Çıkmış, Adeta Çökmüşlerdi.

Beygir Sordu: “Nedir Bu Halin Be İnek?..”

İnek İç Çekerek Anlattı:

“Bu İnsanlar Merhametsiz. Beni Durmadan BirBirlerine Sattılar. Alan Sütümü Sağdı. Bir İnek Daha Varmış, Onu Yanıma Koyup Çifte Koştular, Aç Bıraktılar. Canımı Zor Kurtardım Be Kardeş…”

Sonra Beygir Anlattı:

“Benim de Ağzıma Bir Demir Parçası Geçirdiler, Ağzımı Açamadım. Üzerime Bindiler. O İndi Öbürü Bindi, O İndi Öbürü Bindi… Binmedikleri Zamanlar Zincire Vurdular… Belim Çöküp de Onları Taşıyamaz Bir Hale Geldiğimde Arkama Kocaman Bir Araba Bağladılar, Bu Sefer BirÇoğunu Birden Taşımaya Başladım. Ben Onları Taşıdıkça Kırbaçladılar. Canımı Zor Kurtardım Yav İnek Kardeş…”

Ve Uzaktan Eşek Gözüktü.

Eşek; Islık Çala Çala, Taşlara Tekme Ata Ata Geldi. Mutluydu.

Şişmanlamıştı, Tüyleri Parlıyordu, Gözlerinin İçi Gülüyordu, Üzerinde Lacivert Takımlar Vardı.

İnek ile Beygir, “Nedir Bu Halin, Neler Oldu” diye Merakla Sordular, Eşek Anlattı:

“Bir Memlekete Vardım, Birisi Bağırdıkça İnsanlar Onu Alkışlıyordu. Ben de Yüksekçe BirYere Çıkıp Bağırdım. Benim Bağırmamı Bilirsiniz, Duyan Benim Yanıma Koştu, Duyan Koştu. Onlar Geldikçe Ben Daha Çok Bağırdım…” 

“Sonra?..”

“Sonra Beni Başkan Seçtiler…”

“Yani Sen Başkan mı Oldun?..” 

“Evet BirŞey Yapmama Gerek Kalmıyordu, Ben Bağırdıkça Onlar "Memleket Seninle Gurur Duyuyor" diye Alkışladılar. Yiyecek BirÇok Şey Vardı. Ben İse Yedim ve Bağırdım, Yedim ve Bağırdım…”

“Pekiii… Senin Eşek Olduğunu Anlamadılar mı?…”

Eşek Yanıtladı: “Valla Yarısı Anladı Ama Diğer Yarısına Anlatamadılar…”